Waarom je niet doelgericht te werk gaat – als je je patiënt wilt zien groeien
Ken je de greatness commercials van Nike?
Dit is mijn favoriet.
Stel dat held van dit verhaal, Nathan, knieklachten krijgt. Hij gaat op zoek naar een fysiotherapeut en hij meldt zich bij jou. Nathan wil zijn training zo snel mogelijk hervatten, hij is nu nog vol goede moed. Maar jij weet: hoe langer zijn blessure aanhoudt, hoe groter de kans dat zijn gevoel van greatness verdampt.
Hoe zorg ik ervoor dat Nathan zijn zelfvertrouwen niet verliest?
Wees de tegenhanger van Nathans innerlijke stem. Nathan zegt tegen zichzelf: ‘Nu is het klaar! Je komt van die bank af en je gaat drie keer per week hardlopen. En in november verschijn je aan de start van de Zevenheuvelenloop.’
Jij bent opener in je toonzetting wanneer je zegt: ‘Nathan, als jij hardlopen leuk vindt, dan ga ik je helpen om dat weer op te pakken. Maar laten we eerst eens kijken waar je nu staat.’
Je behandelt Nathan alsof hij je beste vriend is. Je laat hem voelen dat hij goed genoeg is. Niet straks – als hij 15 km kan rennen – maar nú.
Normaal gesproken begin je een revalidatietraject met kracht- en conditietesten. Maar in dit geval aarzel je: is dat wel wat Nathan nodig heeft?
Waarom zou ik Nathan niet testen? Hij wil vast weten hoe hij ervoor staat
Metingen geven inderdaad inzicht. Nathan haalt op de leg press 6 herhalingen met 40 kg. Hij kan drie keer squatten met 10 kg, en hij heeft een VO2 Max van 35 ml/min/kg. Zeg jij dan: ’Nathan, je zit op het niveau van een ongetrainde’?
Wat doet zo’n uitspraak met hem?
Grote kans dat zijn optimistische stemming omslaat. Hij begint aan zichzelf te twijfelen: ‘Kan ik wel hardlopen? Zal ik ooit slank zijn? Heb ik genoeg doorzettingsvermogen?’ Zijn onzekerheid groeit.
Je voorkomt frustraties als je geen scherpe doelen stelt. Vergeet die Zevenheuvelenloop. Jullie gaan samen aan de slag en je ziet wel waar hij uitkomt. Mensen bereiken namelijk meer als je ze niet pusht. Het is de paradox van de Alexander Techniek: toen Alexander stopte met zijn best doen, kreeg hij zijn stem terug.
Eh, wat was die paradox ook alweer?
Alexander was een acteur die kampte met stemproblemen. Hij was ervan overtuigd dat hij zelf iets verkeerd deed, maar wat? Hij kocht een passpiegel en bestudeerde zijn pratende spiegelbeeld. Na weken van observatie zag hij het ineens: hoe harder hij sprak, hoe meer zijn lichaam verkrampte. Hij moest zich gewoon ontspannen.
Alexander begon zichzelf te instrueren: ‘Laat je nekspieren los. Laat je kin vallen. Laat je schouders zakken. Ontspan je buik.’ Hij oefende en oefende, maar áls het al lukte, dan alleen lokaal.
Na een half jaar gaf hij het op. Hij keek in de spiegel zonder nog iets te willen veranderen – en tóén ontspande hij. Zijn schouders gleden omlaag, zijn ademhaling werd dieper, zijn nekspieren verzachtten. En last but not least zijn stem klonk helder.
Alexander kreeg zijn stem terug toen hij zichzelf accepteerde zoals hij was.
Stop trying, but never give up
F. M. Alexander
Hoe kan ik die wetenschap toepassen op Nathan?
Geef hem vertrouwen:
- Laat hem de oefeningen doen die hij aankan
- Laat hem vrijuit experimenteren en negeer zijn fouten
- Verleg zijn aandacht van zijn externe doelen naar zijn interne beleving.
Van jou hoeft Nathan geen tien squats te maken: hij hoeft alleen maar te voelen dat zijn hoofd omlaag gaat. Dat zijn onderbenen naar voren komen. Dat de afstand tussen zijn hielen en zijn billen kleiner wordt. Als jij Nathans proprioceptie wakker schudt, heeft hij niet eens dóór dat hij al aan de 15 herhalingen zit. De veranderingen in zijn lichaam nemen hem volledig in beslag.
Mag ik nu nooit meer meten?
Natuurlijk wel. Meten is weten – maar wees voorzichtig met het trekken van conclusies. Als je patiënt een oordeel hoort, gaat hij op zijn tenen lopen. Hij wil zich van zijn beste kant laten zien. Maar met dat streven komen ook de zorgen, de zelftwijfel, en de zelfkritiek.
Dus
Help je patiënt zijn greatness te vinden. Vergeet zijn doelen en laat hem zien wat hij kan. Dat is altijd méér dan hij had gedacht.
Wil je geen blog missen? Schrijf je in voor de nieuwsbrief.
<