Waarom deelnemers willen dat jij de leiding neemt in de groepsles
Simone kijkt de groep glunderend aan. ‘Wat fijn dat jullie er zijn. Waar zullen we vandaag eens mee beginnen? Met Dua Lipa, Alex Warren of Armin van Buuren?’
Geen reactie.
‘Zullen we dan maar Armin doen?’
Simone begint haar pump les met de squat – en de groep volgt haar moeiteloos. Halverwege het nummer legt Simone haar barbell op de grond. Ze verlaat haar plekje voorin de zaal en zegt: ‘Ga door in je eigen tempo. Doe wat goed voelt. Neem een pauze als je dat nodig hebt.’ Ze loopt rond en begint complimentjes uit te delen.
Ik zie hoe de eensgezindheid van de groep verdwijnt. Twintig mensen doen allemaal hun eigen ding.
Simone is veel te lief voor haar deelnemers.
Kun je te aardig zijn voor je groep?
Zeker. Als alles mag, krijg je chaos. De deelnemers missen sturing en doen maar wat. Simone kan ze niet helpen, want hun bewegingen lopen teveel uiteen.
Lesgeven is als opvoeden. Kinderen hebben structuur nodig om vrijheid te ervaren. Wat doet een moeder als haar kind zijn eerste stapjes zet? Ze zorgt dat de kamer opgeruimd is en dat de stopcontacten dicht zitten. Haar peuter kan zich vrij bewegen – in de woonkamer. Maar ze laat hem niet naar boven of naar buiten gaan.
Als docent bepaal je de spelregels
Simone zou in charge moeten zijn. Zij maakt de choreografie. Zij kiest de oefeningen. Zij geeft het tempo aan. Hoe duidelijker ze is, hoe meer ruimte ze creëert voor haar deelnemers.
Toen ik een beginnend aerobicsdocent was, zette een deelnemer het volume eens zachter. Gewoon, midden in mijn body workout. Dat is een absolute no go: deelnemers blijven van de stereo af. Tot dat moment was ik net zo lief als Simone: ik wilde het iedereen naar de zin maken. Maar deze deelnemer leerde me grenzen te stellen. Dit is mijn les, hier gelden mijn regels.
Dat klinkt streng
Doceren, therapie geven, coachen – het zijn allemaal vormen van samenwerking. De partijen zijn gelijkwaardig, maar ze zijn niet gelijk.
Mensen komen naar Simones les omdat ze verstand heeft van bewegen. Het zou toch jammer zijn als ze haar know-how niet kan delen, omdat de deelnemers haar les kapen? Simone moet de leiding nemen. De kunst is dat ze dat doet zónder de baas te spelen.
Hoe neem je leiding in je les?
Zorg dat je weet wat je belangrijk vindt. En draag dat uit. Wil je dat mensen op de maat bewegen? Cue het ritme. Wil je dat ze hun core aanspannen? Geef aan hoe ze dat moeten doen. Hou je van muziek met een vette beat? Gebruik die dan. Jij maakt de vakinhoudelijke keuzes, de deelnemers bepalen of dat bij ze past.
Maar ik wil wel aansluiten bij álle deelnemers
Natuurlijk, maar als je iedereen te vriend wil houden, beteken je voor niemand iets. Zorg dat je er zelf lol in hebt. Zo trek je de mensen aan die jouw stijl waarderen, die zich prettig voelen bij de sfeer die jij schept, en die jouw tempo kunnen bijhouden.
Ik heb nog geen ervaring met het geven van groepslessen. Nu durf ik niet meer
Als je nog nooit een groepsles hebt gegeven, begin dan met een opleiding. Je leert niet alleen vakinhoudelijke vaardigheden zoals werken op muziek en cuen, je leert ook hoe je leiding neemt – en weer weggeeft.
Met 30 jaar ervaring als aerobicsdocent ben ik al geen beginnend docent meer. En tóch blijft lesgeven altijd een beetje spannend. Juist omdat ik me niet kan aanpassen aan die ene individuele deelnemer. En omdat ik niet kan uitleggen waarom ik bepaalde keuzes maak. Maar de wetenschap dat ik weet wat ik doe, helpt. En dat gun ik iedere docent.
En nu?
Heb je interesse in een opleiding tot therapeutisch groepslesdocent? Bel of mail me. In september start er een nieuwe groep.
3 juli 2025
Wil je het blog in je inbox? Meld je aan voor de nieuwsbrief.
<
